Als student, onderzoeker, adviseur, coach of mentor staan we vaak voor de onmogelijke taak om over allerlei onderwerpen mee te kunnen praten of zelfs expert te zijn. Tegelijkertijd maken we tegenwoordig steeds minder tijd vrij voor ‘monotasking’, zoals een goed boek lezen of een goed gesprek voeren zonder dat we vervallen in multitasking (zoals een onderbreking door een telefoontje, WhatsApp bericht of een e-mail notificatie). Fair enough, dat is de neutrale realiteit met allerlei voor- en nadelen die je daar zelf aan kunt verbinden, waar we het nu niet over gaan hebben. De vraag is nu hoe je dan toch de indruk kunt geven dat je wel al die geweldige interessante boeken gelezen hebt (of films gezien hebt of landen bereist hebt), zodat je toch nog overkomt als een ontwikkeld, geciviliseerd, belezen, gecultiveerd persoon met die overal over mee kan praten en een concentratiespanne heeft langer dan 10 minuten.
Pierre Bayard, hoogleraar Franse literatuur aan de Universiteit van Parijs en psycho-analyticus, heeft hier een boek over geschreven met de titel ‘Hoe te praten over boeken die je niet hebt gelezen‘ (‘How to talk about books you haven’t read’). Met dit boek probeerde hij het taboe te doorbreken dat veel intellectuelen praten over boeken die ze – je raad het al – nooit hebben gelezen, iets waarvan hij aangeeft dat hij er zelf ook schuldig aan is. Sterker nog: zijn advies luidt om alleen het hoogst noodzakelijke te lezen. Het is immers onbegonnen werk om alle belangrijke boeken te lezen. Bovendien: geef vooral niet toe aan de in bepaalde milieus heersende repressieve cultuur van opgelegde verplichtingen en geboden over welke boeken je wel of niet gelezen moet hebben (of welke films je toch écht gezien moet hebben, want ‘dat hoort bij je opvoeding’).
Aangezien praktische tips over het praten over boeken die je niet gelezen hebt nauwelijks in het boek voorkomen, dekt de titel de lading (en daardoor de titel van deze blogpost) niet helemaal. Wat kunnen we dan wel van dit boek leren? Zie een boek als een onderdeel van een collectieve bibliotheek, waarbij het belangrijker is wat de verbanden tussen boeken zijn, dan de exacte inhoud van een enkel boek. Lees bovendien doelgericht, bijvoorbeeld om specifieke kennis op te doen.
Als we dit vertalen naar het doen van literatuuronderzoek voor je scriptie: filter literatuur op basis van de titel, lees vervolgens eerst de samenvatting om te bepalen of het artikel interessant is en lees tenslotte alleen de stukken die je nodig hebt voor jouw scriptie. Lees alleen een enkel standaardwerk volledig. Die proces kun je versnellen door jezelf snellezen aan te leren.
Hoewel niemand dit openlijk zal toegeven, zijn andere veel voorkomende redenen om niet hele boeken te lezen, maar wel de kern te achterhalen: ‘bijblijven’ (in je ‘intellectuele kring’ of om je tentamens te halen), indruk maken, verleiden van vrouwen/mannen (whatever your deal is) en opbouwen van een identiteit als intellectueel. Oh ja, je kunt ook nog voor je plezier lezen (als je er geen hekel aan hebt). Overigens heb ik het boek ‘Hoe te praten over boeken die je niet hebt gelezen’ zelf ook niet gelezen.
Sneller afstuderen?
De afstudeerconsultant biedt scriptiehulp op maat. Meld je hier aan voor een gratis en vrijblijvend oriëntatiegesprek.
Klik hier om je aan te melden voor een gratis en vrijblijvend oriëntatiegesprek >>>
