Cohesie en schrijfstijl

Zorg voor cohesie (samenhang) in de tekst door zinnen, alinea’s en paragrafen op elkaar aan te laten sluiten. Wanneer je overgaat op een ander onderwerp, maak dan een bruggetje om de samenhang met het vorige onderwerp aan te geven. Verwijs overigens nooit naar een woord in een titel of kopje. Maak impliciete verbanden expliciet, zodat de lezer de redenering goed kan blijven volgen en niet zelf moet raden wat je bedoeld.

Let ook op je schrijfstijl. Varieer de lengte van zinnen om de tekst prettig leesbaar te maken. Overigens kunnen lange zinnen ook prima leesbaar zijn als je alles wat bij elkaar hoort ook echt bij elkaar zet en geen zogenaamde ‘tangconstructies’ gebruikt (waarbij je in een zeer lange zin woorden die bij elkaar horen uit elkaar trekt). Gebruik geen omslachtige formuleringen. Gebruik in je scriptie geen spreektaal en gebiedende wijs. Dus vermijd de ik-vorm: een scriptie is geen dagboek of biografie (alleen in het voorwoord persoonlijke ontboezemingen). Neem deze tekst dus niet als voorbeeld! Wees wel zo specifiek mogelijk in het taalgebruik (dus niet doorslaan naar overdreven abstract en hoogdravend). Beperk de scriptie tot alleen de informatie die direct relevant is om tot de conclusies te komen (het beantwoorden van de onderzoeksvragen). Dit betekend dat een groot deel van de opgedane kennis achterwege blijft.